مشخصات کتاب ادب الهی کتاب دوم
نام : |
کتاب ادب الهی کتاب دوم |
مولف ، نویسنده : |
مجتبی تهرانی |
انتشارات، نشر : |
مصابیح الهدی |
شابک : |
9786006940083 |
قیمت پشت جلد : |
170,000 تومان |
قیمت با تخفیف : |
136,000 تومان |
|
این اثر دومین مجموعه بر آمده از آن مباحث, با عنوان (مبانی تربیت) است که مجموعه اصول نظری و عملی خودسازی و دیگرسازی, در آن گرد آمده است. با توجه به اینکه هر کس به هر اندازه ای که ساخته شده است, وظیفه دارد دیگرسازی کند, شناخت این مبانی برای تربیت در ابعاد و محیط های مختلف, ضروری است.
اطلاعات کتاب
نام کتاب : |
ادب الهی کتاب دوم |
مبانی تربیت |
نويسنده ، مولف : |
آیت الله مجتبی تهرانی |
گرداوري ، مترجم : |
آیت الله مجتبی تهرانی |
نشر ، ناشر ، انتشارات : |
مصابیح الهدی |
تعداد صفحه / قطع و نوع جلد : |
296 ص, رقعی, جلد شومیز |
نوبت چاپ و سال چاپ : |
نهم 1399 |
قيمت پشت جلد کتاب ( تومان ) : |
27000 |
موضوع : |
ادب, احادیث |
شابک : |
9786006940083
|
تگ ها : |
خرید کتاب ادب الهی کتاب دوم, ادب الهی, ادب الهی جلد 2, خرید اینترنتی کتاب ادب الهی کتاب دوم, مبانی تربیت, آیت الله مجتبی تهرانی, ادب الهی مجتبی تهرانی, خلاصه کتاب ادب الهی, خلاصه کتاب ادب الهی کتاب دوم, کتاب ادب الهی کتاب دوم |
|
برشی از کتاب
کتاب ادب الهی کتاب دوم اثر آیت الله مجتبی تهرانی
وظیفه انبيا زنده کردن مرده ها نیست: مطلبی را عرض کنم. انسان های منحرف، دو دسته هستند: یک دسته کسانی هستند که در فساد فرو رفته و مسخ شده اند، مانند ابوجهل لعنة الله عليه. یک دسته هم کسانی هستند که می خواهند خودشان را تطهیر کنند.
در عالم وجود، بالاتر از پیغمبراکرم صلی الله علیه و اله وسلم که نداریم؛ انسانی کامل تر از او نداریم؛ آراسته تر از او در عالم وجود نداریم. یک عده مانند ابوجهل لعنةالله علیه - چون «مسخ» شده اند - دیگر تطهیر نمی شوند. حتی کلام پیامبراکرم را هم روی آنها اثر نمی گذارد. اگر اثر نمی گذارد به این دلیل است که آدم گمراهی است؛ چون حب به نفس دارد، به هیچ وجه حاضر نیست خودش را زیر سؤال ببرد؛ لذا انبیا علیهم السلام نیامدند که انسان های مسخ شده و به تعبیر روایات، «مرده» را زنده کنند؛ بلکه آمده اند تا انسان هایی را که خوابشان برده، «بیدار» کنند؛ انبیا عالی آمدند که خواب ها را بیدار کنند؛ نیامدند که مرده ها را زنده کنند. امثال ابوجهل لعنة الله عليه، مرده بودند. این عبارت، عین متن روایت امام علی عالی است. به تعبیر روایات، چنین انسان هایی مردگانی در بین زندگان هستند.
لذا تعبیری که در روایت امام صادق عليه السلام بود، می فرمود: «یا ابن آدم !كيف تتکلم بالهدى وأنت لا تفیق عن الردى؟» ، به این مطلب اشاره دارد که:
خفته را خفته کی کند بیدار؟! | تو باید بیدار باشی تا بتوانی دیگری را بیدار کنی. امام على علم می فرماید: «أيها الناس! استصبحوا من شعلة واعظ متعظ»؛ اگر می خواهید چراغ دلتان را روشن کنید، از شعله واعظی روشنایی بگیرید که چراغ دلش روشن شده است. از این شعله چراغ دلت را روشن کن. به اصطلاح اگر می خواهی هدایت بشوی و به راه بیایی، نزد کسی برو که چراغ دلش روشن است. چراغ خاموش دلت را، یا چراغ دلت را که سوسو می زند، از چنین چراغی روشن کن. «واقبلوا نصيحه ناصح متبقظ»؛ و برو سراغ آن نصیحت کننده ای که خودش بیدار شده است؛ لذا می فرماید: تویی که هنوز خوابی، نمی توانی کسی را بیدار بکنی؛ برو دنبال کار خودت! تویی که لنگ هستی؛ تویی که راه بلد نیستی، دست چه کسی را می خواهی بگیری؟! به کجا می خواهی ببری؟! می خواهی او را به چاه بیندازی؟ از طرف دیگر هم به کسی که می خواهد هدایت شود، می فرماید: برو سراغ چنان آدمی که خودش بیدار باشد.
بعد حضرت در ادامه می فرماید: «وامتاحوا من صفو عین قد روقت من الكدره»؛ و اگر می خواهی آب بخوری، برو سراغ چشمہ صافی که تیره و آلوده نیست. چه تعبیرات زیبایی است!|