نوشتیم این رساله را در تحقیق اینکه مأخذ احکام شرعیه
نمی باشد مگر محکمات کتاب و سنت و احادیث اهل عصمت؛ یعنی رسول و ائمه، صلى الله
عليه و علیهم اجمعین و اینکه جایز نیست چنگ در زدن در احکام شرعیه، مگر به ریسمان
محکم ائمه معصومین علیهم صلوات الله في العالمين، وتحقيق اینکه اجتهاد در احکام
شرعیه؛ یعنی استعمال اصول و امارات ظنیه در استنباط آنها و همچنین اخذ به اتفاق
آراء، بدعت نهادن است در دین و از اختراعات مخالفین است و اینکه رستگاری نیست از
برای کسی از سختی ها و موجهای آن دریاهای بی پایان ، مگر به داخل شدن در کشتی
ولایت حجج و پیشوایان