کتاب جزء از کل اثر استیو تولتز، یک رمان استرالیایی است که در میانه ی شورشی در زندان آغاز و در یک هواپیما تمام می شود و حتی یک صحنه ی فراموش شدنی در این بین وجود ندارد. یک داستان از پدر و پسری پر از ماجرا و طنز و شخصیت هایی که خواننده را یاد آدم های چالز دیکنز و جان ایروینگ می اندازد.

---

اطلاعات کتاب

نام کتاب : جزء از کل   نويسنده ، مولف : استیو تولتز گرداوري ، مترجم : پیمان خاکسار نشر ، ناشر ، انتشارات : چشمه تعداد صفحه / قطع و نوع جلد : 659 ص, رقعی, جلد سخت نوبت چاپ و سال چاپ : شصت و هفتم 1399 قيمت پشت جلد کتاب ( تومان ) : 160000 موضوع : رمان استرالیایی شابک : 9786002295002 تگ ها : خرید کتاب جزء از کل، خرید اینترنتی کتاب جزء از کل نشر چشمه, جزء از کل استیو تولتز ترجمه ی پیمان خاکسار, چاپ شصت و هفتم, خلاصه ی کتاب جزء از کل, نشر چشمه, استیو تولتز, ترجمه ی پیمان خاکسار,

---

برشی از کتاب

کتاب جزء از کل اثر استیو تولتز ترجمه ی پیمان خاکسار

یک روز رفتم ملاقات پدرم و از دیدن اینکه تمام کتاب ها را مرتب روی هم چیده بود جا خوردم. تمام طراحی های غیر عادی ناپدید شده بودند و وقتی در آن اتاقی نشستم که به شکل غریبی منظم بود، یک کاغذ داد دستم که رویش طرحی بود بی اندازه عادی از یک خانه ی بی اندازه معمولی. نه خندق، نه پل متحرک، نه ایگلو، نه استالاگمیت، نه میدان گاوبازی، نه سرسره های اندرونی، نه شیار، نه غار زیرآبی. یک خانه ی عادی. ساختارش روشن و ساده بود: یک ساختار جعبه ای کلاسیک با فضای زندگی در مرکز و اتاق های متعدد. بالاخره توانسته بود وضعیتش را درک کند: برای ساختن خانه باید از آن جا بیرون می رفت و برای بیرون رفتن باید ثابت می کرد عقلش سالم است و می تواند وارد جامعه شود. پس تقلب کرد. احتمالا برایش دوران سختی بود، دورانی که تقلا می کرد خودش را عادی نشان بدهد. کارش را با ثبات قدم انجام داده بود. درباره ی رویای بزرگ استرالیایی حرف زده بود و نرخ بهره و قسط وام و تیم های ورزشی و دورنمای شغلی اش، نسبت به چیز هایی که باعث عصبانیت هموطنانش می شدند خشم نشان داده بود: روابط جنسی در ادارات به خرج مالیات دهنده ها، طمع شرکت ها، طبیعت دوست های اُمُل، مجادله های منطقی و قاضی های دلرحم. چنان در ارائه ی تصویر آقای معمولی موفق شده بود که دکتر گرِگ به هیچ کدام از چرت و پرت هایش شک نکرد، طوری که بعد از هر جلسه ظاهرا از حس پیروزی باد می کرده.

و این طوری چهارماه بعد از بستری شدنش  در تیمارستان مرخص شد. من و بابا رفتیم خانه ی ادی و برای وام پدرم تضمین دادیم، تضمینی که در واقع چیزی بیش از این نبود: پدرم گفت:((پول داری؟)) و ادی گفت ((آره)).

---

---