ادب الهی مجموعه ای از دستور العمل های کاربردی و مستدل تربیتی است که حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی طی سال ها بیان داشتند. این مجموعه حقیقتا از چشمه زلال علوم اهل بیت جوشیده و بر زبان ایشان جاری شده است. اغلب این مطالب, حاصل تلاش مستمر علمای تراز اول اخلاق و عرفان, در طول تاریخ است که عصاره آن بر آیندگان بر جای مانده و پس از پالایش توسط ایشان که یکی از شاگردان برجسته امام خمینی و ارادتمندان مکتب اهل بیت عصمت و طهارت بوده و در دامنه علوم انبیاء سیر می نمود, اضافه شده است.

---

اطلاعات کتاب

نام کتاب : ادب الهی کتاب یکم  تادیب نفس نويسنده ، مولف : آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی گرداوري ، مترجم : آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی نشر ، ناشر ، انتشارات : مصابیح الهدی تعداد صفحه / قطع و نوع جلد : 368 ص, رقعی, جلد شومیز نوبت چاپ و سال چاپ : دهم 1399 قيمت پشت جلد کتاب ( تومان ) : 37000 موضوع : ادب, احادیث شابک : 9786006940076 تگ ها : خرید کتاب ادب الهی کتاب یکم, کتاب ادب الهی کتاب یکم, تادیب نفس, حاج آقا مجتبی تهرانی, آیت الله مجتبی تهرانی, ادب الهی کتاب 1, کتاب ادب الهی جلد 1, خرید اینترنتی کتاب ادب الهی کتاب یکم, ادب الهی, آیت الله مجتبی تهرانی, ادب الهی چاپ دهم, خلاصه کتاب ادب الهی, خلاصه کتاب ادب الهی کتاب یکم

---

برشی از کتاب

کتاب ادب الهی کتاب یکم اثر آیت الله مجتبی تهرانی 

و بررسی موجبات بقای صفت خوف گفتیم که مؤمن مؤدب ، باید خوف و رجا داشته باشد و دچار افراط و تفریط نشود؛ چرا که اگر خوف بر رجا غلبه پیدا کند، صفت یأس و اگر رجا بر خوف غالب شود، احساس ایمنی از مکر خدا در انسان ایجاد خواهد شد و این بی ادبی، باعث سقوط سالک می شود. در اینجا سؤالی مطرح می شود که انسان برای حفظ بقا و همچنین حفظ موازنة بين خوف و رجا چه کاری می تواند انجام دهد؟ اهل معرفت می گویند: کسی که می خواهد صفت خوف از او مفارقت نکند، باید نسبت به چهار مطلب دقت و توجه داشته باشد. اول اینکه باید ۱. توجه به بداند معنویت و عبودیت انسان مؤمن، در کمال نقص قرار دارد؛ نقص مطلق انسان یعنی هنگامی که می خواهد به عبودیت حق قیام کند، باید این را بداند که او در کمال خش است و از کسی که نقص دارد، هیچ کمالی به وجود نمی آید. همچنین حسناتی ام که از او صادر می شود، به هیچ وجه لايق مقام قدس ربوبی نیست. وقتی صادرة اول، پیغمبراکرم را می فرماید: «ما عبدناك حق عبادتك وما عرفناك حق مغريان و ما به کدام يك از اعمال خود می توانیم افتخار کنیم و به کدام يك از رفتارهای خود می توانیم بنازیم ؟! آیا می توان به چند رکعت نماز دست و پا شکسته خود تکیه کرد منظور من این نیست که ما باید دقیقا همان کاری را انجام دهیم که پیغمبراکرم انجام میداد؛ چون هرکدام از ما وظیفه ای داریم که باید طبق آن عمل کنیم؛ اما آیا این اعمالی که ما انجام می دهیم، قابلیت توجه کردن دارد؟! همه اعمال ما در پیشگاه پروردگار، مایه شرمساری، خجالت و سرافکندگی است؛ پس دقت به این مطلب، به خوف انسان بقا می بخشد و آن را حفظ می کند که زائل نشود. علاوه بر این، از بسیاری مفاسد مانند «عجب» نیز جلوگیری میکند.